به گزارش «خودروشناس» به نقل از رویترز، چین، ژاپن و کره جنوبی قصد دارند میلیون‌ها خودروی هیدروژنی را تا پایان دهه آینده در جاده های خود قرار دهند و برای رسیدن به این هدف میلیاردها دلار هزینه می کنند.
ولی تا امروز خودروهای برقی نسبت به خودروهای سوخت هیدروژنی موفق‌تر عمل کرده‌اند و با موفقیت شرکت تسلا در تولید خودروهای لوکس و نسبت فروش و تولید در چین، خودروهای الکتریکی تبدیل به یک گزینه اصلی شده اند.
منتقدان می گویند خودرو های سوخت هیدروژنی در همین حد یک تکنولوژی خاص پسند باقی می مانند. ولی طرفداران این خودرو ها می گویند هیدروژن پاک ترین منبع انرژی برای خودرو هاست و با گذشت زمان و ایجاد زیرساخت‌های بیشتر سوختگیری، مورد قبول قرار می گیرد.
اهداف بلند پروازانه
چین، بزرگترین بازار خودروی جهان با فروش سالانه 28 میلیون خودرو، قصد دارد تا 2030 بیش از یک میلیون خودروی هیدروژنی را به کار بگیرد. در حال حاضر، چین 1500 خودروی هیدروژنی دارد که بیشتر آنها اتوبوس هستند.
ژاپن، بازار حدود سالانه 5 میلیون خودرو است و قصد دارد تا 2030 هشتصد هزار خودروی هیدروژنی بفروشد. این کشور در حال حاضر 3400 خودروی هیدروژنی دارد.
کره جنوبی که بازار خودروی آن یک سوم بازار ژاپن است، تا 2030 ، 850 هزار خودرو در جاده ها خواهد داشت. این کشور تا پایان 2018 کم تر از 900 خودروی هیدروژنی فروخته بود.
چرا هیدروژن؟
طرفداران هیدروژن می گویند این ماده یک منبع انرژی پاک است و تنها محصولات جانبی آن آب و گرماست و می توان آن را از منابع مختلفی مثل متان، زغال سنگ، آب و حتی زباله به دست آورد. کشور ژاپن که از نظر منابع بسیار ضعیف است، استفاده از هیدروژن را راهی برای امنیت بیشتر انرژی می داند.
طرفداران هیتروژن همچنین می گویند برد رانندگی با این خودروها و زمان سوخت گیری آن ها قابل مقایسه با خودروهای بنزین سوز است در حالیکه خودروهای برقی ساعت ها زمان برای شارژ شدن نیاز دارند و برد آنها تنها چند صد کیلومتر است.
بسیاری طرفداران خودروهای هیرروژنی در چین و ژاپن، این خودرو را تکمیل کننده خودروهای برقی می‌دانند نه جایگزین آنها. در کل به نظر می رسد هیدروژن یک گزینه کارآمدتر برای خودروهای سنگین باشد که مسافت‌های طولانی تری را طی می کنند ولی فعلاً تاکید بر اتوبوس های شهری است.
بازیگران اصلی
تنها چند خودرو ساز خودروهای مسافری هیدروژنی ساخته اند که از نظر اقتصادی در دسترس است.
شرکت تویوتا مدل سدان میرای را در پایان 2014 ساخت ولی کمتر از 10 هزار خودرو در جهان فروخت. این شرکت مدل نکسو را از مارس سال گذشته پیشنهاد داده و فقط 2900 خودرو از این مدل را در سراسر جهان فروخته است. مدل قبلی این شرکت با نام توکسان 900 خودرو فروش داشت.
خودروی هیدروژنی کلریتی شرکت هوندا آماده فروش است درحالیکه مدل ای جی دیملر در اختیار چند تا از مشتریان شرکتی و بخش عمومی قرار گرفته است.
تقاضا برای اتوبوس بیشتر است. هم شرکت تویوتا و هم هیوندای پیشنهاد هایی دارند و فروش قطعات این خودروها را به بازارهای اتوبوس مخصوصاً در چین شروع کرده‌اند.
بسیاری سازندگان چینی اتوبوس های مخصوص به خود را ساخته اند، مخصوصاً شرکت سایک، بزرگترین خودروساز چین و شرکت گریلی آتو که مالک خودروهای ولوو و برندهای لوتوس هم هست.
چرا خودروهای هیدروژنی هنوز طرفداران زیادی ندارند؟
کمبود ایستگاههای سوختگیری که ساخت آنها بسیار هزینه بر است، بزرگ ترین مانع گسترش استفاده از خودروهای هیدروژنی است و دلیل اصلی کمبود زیرساخت های سوخت گیری کم بودن تعداد این خودروهاست.
مشتریان همچنین نگران خطر انفجار هستند. شهروندان ژاپن و کره جنوبی علیه ساخت ایستگاههای سوخت گیری هیدروژن در شهر اعتراض کرده اند. چندی پیش انفجار یک مخزن هیدروژن در کره جنوبی باعث مرگ دو نفر و منفجر شدن ایستگاه هیدروژن نوروی شد.
انتهای پیام/